De la crisis a la organización. Antikapitalistak Udaberriko Eskola

Tamaño Texto-+=

Krisitik antolakuntzara. Antikapitalistak Udaberriko Eskola

Una de sus consecuencias fue la imposibilidad, especialmente para organizaciones políticas y sindicales, de reunirse. Fue la imposibilidad de verse las caras, de debatir, organizar charlas, etc. La caña de después, tan importante para afianzar las buenas relaciones de cualquier grupo, fue pronto sustituida por conversaciones vía zoom en las que el audio no va, la cámara se enciende y se apaga sola, alguien tiene el micro abierto cuando no toca o nadie se ha dado cuenta de que una compañera lleva pidiendo el turno para hablar media hora atrás.

Por eso, para nosotras, la importancia de organizar lo antes posible una nueva edición de la Escuela de Primavera de Antikapitalistak era clave. Consideramos que es imposible pensar la transformación social sin reuniones, asambleas, diálogos cara a cara o movilizaciones presenciales. La pandemia, además de separarnos, ha actuado como un catalizador disolvente de las relaciones sociales y, por si fuera poco, ha estimulado una esfera de discusión virtual más degradada y desquiciada.

Desde ese punto de vista, consideramos que la Escuela de Primavera organizada bajo el lema ¡Frente a la resignación, organización! fue un éxito. No sólo pudimos vernos las caras después de demasiado tiempo, también participar de los talleres y formaciones útiles para organizarnos y seguir construyendo una alternativa anticapitalista.

Los miembros que conforman Amarauna, en Ziordia, nos acogieron de la mejor manera. Cabe destacar este proyecto autogestionado y de construcciones de vidas en común. El entorno allí generado facilita la reflexión sobre la sociedad en la que vivimos y cumple su objetivo de potenciar nuevas formas de relación humana. Os recomendamos echarle un vistazo a su web y conocer el lugar y el proyecto que proponen para una vida emancipada.

Aunque de esta última edición podríamos hablar largo y tendido de los contenidos y ponencias, por cuestiones de espacio daremos unas pinceladas sobre algunos de ellos.

En la mesa redonda sobre “Euskal Herria en la Europa del siglo XXI” acudieron como invitados Ezker Soberanista y GKS (Gazte Koordinadora Sozialista). Tuvimos la oportunidad de contrastar con ellos diferentes análisis de situación tras el cierre de un ciclo político: el fin de la lucha armada y la institucionalización de la izquierda abertzale a través de Bildu. En ese sentido, se hace cada vez más evidente e imprescindible la necesidad de construir una izquierda revolucionaria que, a su vez, sea internacionalista. Dicho de otra forma: las revoluciones no se pueden dar en un único país y Euskal Herria no será una excepción, de ahí la necesidad de tejer alianzas con otras fuerzas revolucionarias.

La exposición de Alex Merlo sobre la Cuarta Internacional y los debates que ha tenido nuestra corriente a lo largo de su historia nos sirvió para reflexionar sobre cómo y por qué hemos llegado hasta aquí. Con el taller de Xavier Mínguez, “Subjetividad política” lo que intentamos descubrir fue quiénes somos ahora y qué experiencias históricas y personales nos han hecho militar. Heterogéneas, como nuestra organización, hablamos de las huelgas durante el Franquismo, de la Guerra de Malvinas, del movimiento insumiso, de Lizarra-Garazi, de nuestra experiencia dentro de Podemos y también de las huelgas feministas y de las manis en denuncia de la Manada.

Durante los últimos años muchas mujeres hemos tenido un fuerte proceso de politización a raíz de nuestra participación en el movimiento feminista. En este contexto, seguimos trabajando las reivindicaciones sobre qué características y qué dinámicas tiene que tener una organización que se considere feminista. Despatriarcalizar un colectivo es tarea de todas sus integrantes, por eso nos pareció fundamental dedicar un espacio a profundizar y discutir sobre conceptos centrales de los debates feministas en estos últimos años.

A lo largo de estos días hemos podido debatir y conocer realidades cercanas, sin manuales, pero sin perder de vista la lucha por transformar radicalmente la sociedad. Nuestro objetivo para el próximo año es agrandar este espacio y que muchas más compañeras puedan disfrutarlo con nosotras.

Covid 19aren pandemia kolpe gogorra izan zen eta galga bat milaka pertsonaren bizitzan. Gaixotu eta hildako jendeaz gain, krisi ekonomiko eta sozial bati buruz ari gara, zeinak, aldi berean, beste krisi batzuk ekarri baitzituen ezkutuan, sistema kapitalista ekozida eta gero eta suntsitzaileago bati dagozkionak.

Horren ondorioetako bat ezin biltzea izan zen, bereziki erakunde politiko eta sindikalentzat. Ezinezkoa izan zen elkar ikustea, eztabaidatzea, hitzaldiak antolatzea, etab. Geroko potea, edozein talderen harreman onak sendotzeko hain garrantzitsua dena, laster zoom bidezko elkarrizketekin ordezkatu zen, non audioak ez duen funtzionatzen, kamera bakarrik pizten eta itzaltzen zen, norbaitek mikroa irekita zeukan txanda ez zegokionean edo inor ez zen konturatzen kide batek ordu erdi lehenago hitz egiteko txanda eskau zuela.

Horregatik, guretzat funtsezkoa zen Antikapitalistak-en Udaberriko Eskolaren edizio berri bat lehenbailehen antolatzea. Gure ustez, ezinezkoa da gizartea eraldatzea bilerarik, batzarrik, aurrez aurreko elkarrizketarik edo aurrez aurreko mobilizaziorik gabe. Pandemiak, banandu ez ezik, gizarte-harremanen katalizatzaile disolbatzaile gisa ere jokatu du, eta, hori gutxi balitz, eztabaida-eremu birtual degradatuagoa eta kikilduagoa sustatu du.

Ikuspuntu horretatik, etsipenaren aurrean, antolaketa! lelopean antolatu genuen Udaberriko Eskola arrakastatsua izan dela uste dugu. Denbora gehiegi igaro ondoren ez ezik, antolatzeko eta alternatiba antikapitalista bat eraikitzen jarraitzeko baliagarriak diren tailer eta prestakuntzetan ere parte hartu bait dugu.

Ziordian, Amarauna osatzen duten kideek harrera ezin hobea egin ziguten. Azpimarratzekoa da proiektu autogestionatu hau eta elkarrekin bizitzeko eraikitzen ari diren proiektua. Bertan sortutako inguruneak bizi garen gizarteari buruzko hausnarketa errazten du, eta giza harremanetarako modu berriak sustatzeko helburua betetzen du. Euren webguneari begiratzea gomendatzen dizuegu, eta bizitza emantzipatu baterako proposatzen duten lekua eta proiektua ezagutzea.

Azken edizio honi buruz luze hitz egin genezake edukiez eta hitzaldiez, baina espazio kontuengatik horietako batzuei buruzko zertzelada batzuk emango ditugu.

XXI. mendeko Europako Euskal Herriari buruzko mahai-inguruan Ezker Soberanista eta GKS (Gazte Koordinadora Sozialista) izan ziren gonbidatuak. Ziklo politiko baten itxieraren ondorengo egoeraren hainbat azterketa kontrastatzeko aukera izan genuen beraiekin: borroka armatuaren amaiera eta ezker abertzalearen instituzionalizazioa Bilduren bitartez. Zentzu horretan, gero eta nabarmenagoa eta ezinbestekoagoa da ezker iraultzaile bat eraikitzeko beharra, aldi berean internazionalista izango dena. Beste era batera esanda: iraultzak ezin dira herrialde bakar batean eman eta Euskal Herria ez da salbuespena izango, horregatik beste indar iraultzaile batzuekin aliantzak ehuntzeko beharra dago.

Alex Merloren eskutik, Nazioarteko Laugarrenari eta historian zehar gure korronteak izan dituen eztabaidei buruzko erakusketek honaino nola eta zergatik ekarri gaituzten hausnartzeko balio izan zigun. Xavier Mínguezen tailerrarekin, «Subjektibitate politikoa», orain nor garen eta zein esperientzia historikok eta pertsonalek militatzea egin gintuzten hausnartu genuen. Heterogeneoak, gure erakundea bezala, Frankismo garaiko grebez, Malvinetako Gerraz, mugimendu intsumisoaz, Lizarra-Garazikoaz, Podemosen barruan izandako esperientziaz eta Manadak salatu zituen maniez eta greba feministez ere hitz egin genuen.

Azken urteotan, emakume askok politizazio-prozesu handia izan dugu mugimendu feministan parte hartu dugulako. Testuinguru horretan, feministatzat jotzen den erakunde batek zer ezaugarri eta zer dinamika izan behar dituen aldarrikatzen jarraituko dugu. Kolektibo bat despatriarkalizatzea kide guztien zeregina da; horregatik, funtsezkoa iruditu zitzaigun azken urteotan eztabaida feministetako kontzeptu nagusiei buruz sakontzeko eta eztabaidatzeko gune bat eskaintzea.

Egun hauetan, gertuko errealitateak eztabaidatu eta ezagutu ahal izan ditugu, eskulibururik gabe, baina gizartea errotik eraldatzeko borroka alde batera utzi gabe. Datorren urterako gure helburua gune hau handitzea da, eta kide eta lagun gehiagok gurekin esperientzia emankor hontaz gozatu ahal izatea.

Print Friendly, PDF & Email
Share This